صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۴۳- سوره الزّخرف » ۱۱- آیات ۶۸ تا ۸۰

یٰا عِبٰادِ لاٰ خَوْفٌ عَلَیْکُمُ اَلْیَوْمَ وَ لاٰ أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ (۶۸) اَلَّذِینَ آمَنُوا بِآیٰاتِنٰا وَ کٰانُوا مُسْلِمِینَ (۶۹) اُدْخُلُوا اَلْجَنَّةَ أَنْتُمْ وَ أَزْوٰاجُکُمْ تُحْبَرُونَ (۷۰) یُطٰافُ عَلَیْهِمْ بِصِحٰافٍ مِنْ ذَهَبٍ وَ أَکْوٰابٍ وَ فِیهٰا مٰا تَشْتَهِیهِ اَلْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ اَلْأَعْیُنُ وَ أَنْتُمْ فِیهٰا خٰالِدُونَ (۷۱) وَ تِلْکَ اَلْجَنَّةُ اَلَّتِی أُورِثْتُمُوهٰا بِمٰا کُنْتُمْ‌ تَعْمَلُونَ (۷۲) لَکُمْ فِیهٰا فٰاکِهَةٌ کَثِیرَةٌ مِنْهٰا تَأْکُلُونَ (۷۳) إِنَّ اَلْمُجْرِمِینَ فِی عَذٰابِ جَهَنَّمَ خٰالِدُونَ (۷۴) لاٰ یُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَ هُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ (۷۵) وَ مٰا ظَلَمْنٰاهُمْ وَ لٰکِنْ کٰانُوا هُمُ اَلظّٰالِمِینَ (۷۶) وَ نٰادَوْا یٰا مٰالِکُ لِیَقْضِ عَلَیْنٰا رَبُّکَ قٰالَ إِنَّکُمْ مٰاکِثُونَ (۷۷) لَقَدْ جِئْنٰاکُمْ بِالْحَقِّ وَ لٰکِنَّ أَکْثَرَکُمْ لِلْحَقِّ کٰارِهُونَ (۷۸) أَمْ أَبْرَمُوا أَمْراً فَإِنّٰا مُبْرِمُونَ (۷۹) أَمْ یَحْسَبُونَ أَنّٰا لاٰ نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْوٰاهُمْ بَلیٰ وَ رُسُلُنٰا لَدَیْهِمْ یَکْتُبُونَ (۸۰)

ای بندگان من نیست ترسی بر شما امروز و نه شما اندوهگین می‌شوید (۶۸) آنان که گرویدند بآیتهای ما و بودند منقادان (۶۹) در آئید در بهشت شما و جفتهاتان که برافروخته نشاط می‌بوده باشید (۷۰) گردانیده شود بر ایشان کاسهای پهنی که از طلاست و کوزه‌های بی‌دست‌گیره و در آنست آنچه خواهش دارد آن را نفس و لذت می‌برند چشمها و شمائید در آن جاودانیان (۷۱) و اینست آن بهشتی که بارث داده شدید آن را بسبب آنچه بودید که می‌کردید (۷۲) مر شما راست در آن میوه بسیار که از آن می‌خورید (۷۳) بدرستی که گناهکارانند در عقوبت دوزخ جاودانیان (۷۴) تخفیف داده نشود از ایشان و ایشان در آن نومیدانند (۷۵) و ستم نکردیم ایشان را و لیکن بودند ایشان ستمکاران (۷۶) و ندا کردند که ای مالک باید که بمیراند ما را پروردگارت گفت بدرستی که شما درنگ‌کنندگانید (۷۷) بدرستی که آوردیم بشما حق را و لیکن اگر شما بودید مر حق را ناخوش‌دارندگان (۷۸) بلکه محکم گردانید کاری را پس مائیم محکم‌گردانندگان (۷۹) یا می‌پندارند که ما نمی‌شنویم پنهان ایشان را و رازشان را آری و رسولان مااند نزد ایشان می‌نویسند (۸۰)