صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۴۰- سوره غافر » ۱۱- آیات ۶۵ تا ۶۸

هُوَ اَلْحَیُّ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِینَ لَهُ اَلدِّینَ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ اَلْعٰالَمِینَ (۶۵) قُلْ إِنِّی نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ اَلَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ لَمّٰا جٰاءَنِی اَلْبَیِّنٰاتُ مِنْ رَبِّی وَ أُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ اَلْعٰالَمِینَ (۶۶) هُوَ اَلَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ تُرٰابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ یُخْرِجُکُمْ طِفْلاً ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ ثُمَّ لِتَکُونُوا شُیُوخاً وَ مِنْکُمْ مَنْ یُتَوَفّٰی مِنْ قَبْلُ وَ لِتَبْلُغُوا أَجَلاً مُسَمًّی وَ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ (۶۷) هُوَ اَلَّذِی یُحْیِی وَ یُمِیتُ فَإِذٰا قَضیٰ أَمْراً فَإِنَّمٰا یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ (۶۸)

اوست زنده که نیست خدایی مگر او پس بخوانید او را خالص گردانندگان برای او دین را ستایش مر خدا را که پروردگار جهانیان است (۶۵) بگو بدرستی که نهی کردند مرا از آنکه بپرستم آنان را که می‌خوانند از غیر خدا چون آمد مرا بینتها از پروردگارم و فرموده شدم که منقاد شوم مر پروردگار جهانیان را (۶۶) اوست که آفرید شما را از خاک پس از نطفه پس از خون بسته پس بیرون می‌آورد شما را کودکی پس تا برسید بکمال قوت خود پس تا بشوید پیران و از شما کس هست که متوفی می‌شوند از پیش و تا برسید بوقتی نامبرده شده و باشد که شما دریابید بعقل (۶۷) اوست که زنده می‌کند و می‌میراند پس چون قرار شدن دهد امری را پس جز این نیست که می‌گوید مر او را بشو پس می‌شود (۶۸)