صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۳۶- سوره یس » ۸- آیات ۶۰ تا ۶۸

أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یٰا بَنِی آدَمَ أَنْ لاٰ تَعْبُدُوا اَلشَّیْطٰانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ (۶۰) وَ أَنِ اُعْبُدُونِی هٰذٰا صِرٰاطٌ مُسْتَقِیمٌ (۶۱) وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنْکُمْ جِبِلاًّ کَثِیراً أَ فَلَمْ تَکُونُوا تَعْقِلُونَ (۶۲) هٰذِهِ جَهَنَّمُ اَلَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ (۶۳) اِصْلَوْهَا اَلْیَوْمَ بِمٰا کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ (۶۴) اَلْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلیٰ أَفْوٰاهِهِمْ وَ تُکَلِّمُنٰا أَیْدِیهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمٰا کٰانُوا یَکْسِبُونَ (۶۵) وَ لَوْ نَشٰاءُ لَطَمَسْنٰا عَلیٰ أَعْیُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا اَلصِّرٰاطَ فَأَنّٰی یُبْصِرُونَ (۶۶) وَ لَوْ نَشٰاءُ لَمَسَخْنٰاهُمْ عَلیٰ مَکٰانَتِهِمْ فَمَا اِسْتَطٰاعُوا مُضِیًّا وَ لاٰ یَرْجِعُونَ (۶۷) وَ مَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَکِّسْهُ فِی اَلْخَلْقِ أَ فَلاٰ یَعْقِلُونَ (۶۸)

آیا پیمان نفرستادم بسوی شما ای بنی آدم که می‌پرستید شیطان را بدرستی که او مر شما راست دشمنی آشکار (۶۰) و اینکه بپرستید مرا اینست راه راست (۶۱) و بتحقیق گمراه کرد از شما خلقی بسیار آیا پس نبودند که دریابند بعقل (۶۲) اینست دوزخی که بودید وعده داده می‌شوید (۶۳) بچشید حرارتش را امروز بسبب آنچه بودید که کفر می‌ورزیدید (۶۴) امروز مهر می‌گذاریم بر دهنهاشان و سخن می‌کند با ما دستهاشان و گواهی می‌دهد پاهاشان بآنچه بودند که کسب می‌کردند (۶۵) و اگر می‌خواستیم هر آینه رقم محو کشیده بودیم بر چشمهاشان پس پیشی گرفته بودند راه را پس کجا می‌دیدند (۶۶) و اگر می‌خواستیم هر آینه مسخ می‌کردیم ایشان را بر جایشان پس نتوانستندی رفتن و نه برمی‌گشتند (۶۷) و کسی را که عمر دراز می‌دهیمش نگون می‌گردانیمش در خلق آیا پس در نمی‌یابند بعقل (۶۸)