بسم االله الرحمن الرحیم
یٰا أَیُّهَا اَلنَّبِیُّ اِتَّقِ اَللّٰهَ وَ لاٰ تُطِعِ اَلْکٰافِرِینَ وَ اَلْمُنٰافِقِینَ إِنَّ اَللّٰهَ کٰانَ عَلِیماً حَکِیماً (۱) وَ اِتَّبِعْ مٰا یُوحیٰ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ إِنَّ اَللّٰهَ کٰانَ بِمٰا تَعْمَلُونَ خَبِیراً (۲) وَ تَوَکَّلْ عَلَی اَللّٰهِ وَ کَفیٰ بِاللّٰهِ وَکِیلاً (۳)
بنام خداوند بخشاینده مهربان
ای پیغمبر بپرهیز از خدا و اطاعت مکن کافران و منافقان را بدرستی که خدا باشد دانای درست کردار (۱) و پیروی مکن وحی کرده می‌شود بتو از پروردگارت بدرستی که خدا باشد به آنچه می‌کنید آگاه (۲) و توکل کن بر خدا و کافیست خدا کارگزار مهمات (۳)
بعد بسم االله گشایم باب را
در حقایق سورة احزاب را
مشرکان گفتند بر لات و منات
هل تو ما را ای رسول با ثبات
گو بتان هم در قیامت شافعند
بهر ما اندر پرستش نافعند
هم تو را ما واگذاریم از ولا
تا کنی طاعت خدای خویش را
این سخن شد بر پیمبر سخت شاق
رو به هم بکشید از اهل شقاق
گفت او را یک، دورویی بیادب
که شنو این حرف ز اشراف عرب
واگذار این قوم را بر دین خود
باش تو بر کیش و بر آئین خود
گفت فاروق ای رسول رشک ناک
اذن ده تا سازم ایشان را هلاک
گفت نبود نقض عهد از ما درست
چون امان دادیمشان اندر نخست
آمد آیت کاتَّقِ االله ای نبی
سخت و ثابت باش در ره ای نبی
می مبر از مشرکان و اهل نفاق
هیچ تو فرمان وز ایشان باش طاق
حق به گفتار عدو باشد علیم
هم بر اصلاح مفاسد او حکیم
پیروی کن آنچه از پروردگار
بر تو آید وحی در هر فعل و کار
زآنکه بر هر چه کنید اندر فعال
آگه است آن کردگار ذوالجلال
کن توکل بر خدا اندر سبیل
بس بود او وَکَفَی بِااللهِ وَکِیل