صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۳۱- سوره لقمان » ۹- آیات ۳۳ تا ۳۴

یٰا أَیُّهَا اَلنّٰاسُ اِتَّقُوا رَبَّکُمْ وَ اِخْشَوْا یَوْماً لاٰ یَجْزِی وٰالِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَ لاٰ مَوْلُودٌ هُوَ جٰازٍ عَنْ وٰالِدِهِ شَیْئاً إِنَّ وَعْدَ اَللّٰهِ حَقٌّ فَلاٰ تَغُرَّنَّکُمُ اَلْحَیٰاةُ اَلدُّنْیٰا وَ لاٰ یَغُرَّنَّکُمْ بِاللّٰهِ اَلْغَرُورُ (۳۳) إِنَّ اَللّٰهَ عِنْدَهُ عِلْمُ اَلسّٰاعَةِ وَ یُنَزِّلُ اَلْغَیْثَ وَ یَعْلَمُ مٰا فِی اَلْأَرْحٰامِ وَ مٰا تَدْرِی نَفْسٌ مٰا ذٰا تَکْسِبُ غَداً وَ مٰا تَدْرِی نَفْسٌ بِأَیِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اَللّٰهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ (۳۴)

ای مردمان بپرهیزید از پروردگارتان و بترسید از روزی که کفایت نکند پدری از فرزندش و نه‌زاده شدۀ او کفایت‌کننده است از پدرش چیزی را بدرستی که وعدۀ خدا حق است پس نباید که فریب دهد شما را زندگانی دنیا و نباید که فریب دهد شما را بخدا آن فریب‌دهنده (۳۳) بدرستی که خدا نزد اوست علم قیامت و فرو می‌فرستد باران را و می‌داند آنچه در رحمهاست و نمی‌داند هیچ نفسی که چه کسب می‌کند فردا و نمی‌داند هیچ نفسی که بکدام زمین می‌میرد بدرستی که خداست دانای آگاه (۳۴)

ای گروه مردم از پروردگار

می بپرهیزید و ترسید آشکار

آن چنان روزی که والد از ولد

دفع نکند هیچ چیزی کش رسد

هم نه فرزند از پدر در رستخیز

می تواند مر قضاء کرد ایچ چیز

راست باشد در ثواب و در عِقاب

وعدة پروردگار اندر حساب

پس حیات دنیوی باید فریب

مر شما را ندهد از بهر ه و نصیب

هم نباید تا کند مغرورتان

دیو بفریبنده بر حق ناگهان

گفت مردی از عرب کز پنج چیز

ای پیمبر کن مرا آگاه نیز

کی مطر بارد، شود کی رستخیز

زن چه زاید گر که دانی از تمیز

هم مرا فردا چه فعلی ز اقتضاست

مدفنم دیگر بگو کآخر کجاست

آمد این آیت که باشد نزد حق

علم ساعت، علم بعد و ماسَبَق

می فرستد بارش او در هر مکان

وآنچه در ارحام باشد داند آن

می نداند نفس تا فردا چه چیز

می نماید کسب از وجه تمیز

هم نداند هیچ نفسی از عباد

هست موتش در چه ارضی از بلاد

حق بود دانا و آگاه از تمام

نیست چیزی خارج از علمش به نام