سعدی » خبیثات و مجالس الهزل » خبیثات » شمارهٔ ۲۳

چون دید که پیریم سپیدی بفزود

برگشت و ارادتی زیادت ننمود

‌گفتم که اگر سپید شد مویم زود

‌شکر است، که دل همان‌ سیاه است که‌ بود