وَ لَیَحْمِلُنَّ أَثْقٰالَهُمْ وَ أَثْقٰالاً مَعَ أَثْقٰالِهِمْ وَ لَیُسْئَلُنَّ یَوْمَ اَلْقِیٰامَةِ عَمّٰا کٰانُوا یَفْتَرُونَ (۱۳) وَ لَقَدْ أَرْسَلْنٰا نُوحاً إِلیٰ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلاّٰ خَمْسِینَ عٰاماً فَأَخَذَهُمُ اَلطُّوفٰانُ وَ هُمْ ظٰالِمُونَ (۱۴)
و هر آینه بر می‌دارند البته بارهای گناهانشان را و بارهای گناهی یا بارهای گناهشان و هر آینه پرسیده می‌شوند روز قیامت از آنچه بودند که افترا می‌بستند (۱۳) و بتحقیق فرستادیم نوح را بسوی قومش پس درنگ کرد در ایشان هزار سال جز پنجاه سال پس گرفت ایشان را طوفان و ایشان بودند ستمکاران (۱۴)
بلکه وزر خویش و وزر دیگران
باز بردارند پیدا و نهان
در قیامت باز پرسیده شوند
زآنچه می بافند بر هم ناپسند
نوح را کو بود شیخ الأنبیا
سوی قوم او فرستادیم ما
در هزار الاّ که پنجه سال ماند
در میان قوم و بر حقشان بخواند
پس گرفت آن قوم را طوفان همه
زآنکه استمکاره بودند آن رمه