فَلَمّٰا جٰاءَهُمْ مُوسیٰ بِآیٰاتِنٰا بَیِّنٰاتٍ قٰالُوا مٰا هٰذٰا إِلاّٰ سِحْرٌ مُفْتَریً وَ مٰا سَمِعْنٰا بِهٰذٰا فِی آبٰائِنَا اَلْأَوَّلِینَ (۳۶) وَ قٰالَ مُوسیٰ رَبِّی أَعْلَمُ بِمَنْ جٰاءَ بِالْهُدیٰ مِنْ عِنْدِهِ وَ مَنْ تَکُونُ لَهُ عٰاقِبَةُ اَلدّٰارِ إِنَّهُ لاٰ یُفْلِحُ اَلظّٰالِمُونَ (۳۷)
پس چون آمد ایشان را موسی بآیتهای ما که روشن بودند گفتند نیست این مگر جادویی بر بافته شده و نشنیدیم این را در پدرانمان که پیشینیانند (۳۶) و گفت موسی پروردگار من داناتر است بکسی که آمد بهدایت از نزدش و کسی که باشد مر او را عاقبت آن سرای بدرستی که رستگار نشوند ستمکاران (۳۷)
پس چو با آیات بیّن سویشان
شد کلیم اندر به شهر و کویشان
نیست این گفتند از نایافته
غیر جادویی به هم بربافته
مثل این جادو بنشنیدیم پیش
از پدرهامان کز این بودند بیش
گفت داناتر بود پروردگار
بر کسی کو رهنما آمد به کار
یعنی از نزدیک حق بر متفق
داند او مانا که من باشم محق
هر کسی کو دارد انجامی نکو
هست داناتر خدا بر حال او
می نگردند اهل اِستم رستگار
ظالم آن کو نیست او فرمانگذار