صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۲۷- سوره النمل » ۱- آیات ۱ تا ۶

بسم االله الرحمن الرحیم

طس تِلْکَ آیٰاتُ اَلْقُرْآنِ وَ کِتٰابٍ مُبِینٍ (۱) هُدیً وَ بُشْریٰ لِلْمُؤْمِنِینَ (۲) اَلَّذِینَ یُقِیمُونَ اَلصَّلاٰةَ وَ یُؤْتُونَ اَلزَّکٰاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ (۳) إِنَّ اَلَّذِینَ لاٰ یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ زَیَّنّٰا لَهُمْ أَعْمٰالَهُمْ فَهُمْ یَعْمَهُونَ (۴) أُوْلٰئِکَ اَلَّذِینَ لَهُمْ سُوءُ اَلْعَذٰابِ وَ هُمْ فِی اَلْآخِرَةِ هُمُ اَلْأَخْسَرُونَ (۵) وَ إِنَّکَ لَتُلَقَّی اَلْقُرْآنَ مِنْ لَدُنْ حَکِیمٍ عَلِیمٍ (۶)

بنام خدای بخشندۀ مهربان

طس ، این آیتهای قرآن و کتاب واضح (۱) هدایت است و بشارت برای مؤمنان (۲) آنانی که بر پای می‌دارند نماز را و می‌دهند زکاة را و ایشان بآخرت ایشان یقین می‌دارند (۳) بدرستی که آنان که ایمان نمی‌آرند بآخرت آراستیم برای ایشان کارهاشان پس ایشان حیران می‌باشند (۴) آنها آنانند که مر ایشان‌راست بدی عذاب و ایشان در آخرت ایشانند زیانکاران (۵) و بدرستی که تو هر آینه فرا داده می‌شوی قرآن را از نزد درست کردار دانا (۶)