صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۲۶- سوره الشعراء » ۱- آیات ۱ تا ۹

بسم االله الرحمن الرحیم

طسم (۱) تِلْکَ آیٰاتُ اَلْکِتٰابِ اَلْمُبِینِ (۲) لَعَلَّکَ بٰاخِعٌ نَفْسَکَ أَلاّٰ یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ (۳) إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ اَلسَّمٰاءِ آیَةً فَظَلَّتْ أَعْنٰاقُهُمْ لَهٰا خٰاضِعِینَ (۴) وَ مٰا یَأْتِیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنَ اَلرَّحْمٰنِ مُحْدَثٍ إِلاّٰ کٰانُوا عَنْهُ مُعْرِضِینَ (۵) فَقَدْ کَذَّبُوا فَسَیَأْتِیهِمْ أَنْبٰؤُا مٰا کٰانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ (۶) أَ وَ لَمْ یَرَوْا إِلَی اَلْأَرْضِ کَمْ أَنْبَتْنٰا فِیهٰا مِنْ کُلِّ زَوْجٍ کَرِیمٍ (۷) إِنَّ فِی ذٰلِکَ لَآیَةً وَ مٰا کٰانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ (۸) وَ إِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ اَلْعَزِیزُ اَلرَّحِیمُ (۹)

بنام خدای بخشندۀ مهربان

طسم (۱) این آیتهای کتاب واضح کننده است (۲) شاید که تو باشی هلاک کننده خودت را از بهر آنکه نشوند مؤمنان (۳) اگر خواهیم فرو فرستیم بر ایشان از آسمان آیتی پس گردد گردنهاشان مر آن را خضوع‌کنندگان (۴) و نمی‌آید ایشان را هیچ ذکری از خدای بخشنده نو پدید آورده شده مگر آنکه باشند از آن روی گردانندگان (۵) پس بتحقیق تکذیب نمودند پس زود باشد که بیاید ایشان را اخبار آنچه بودند بآن استهزا می‌کردند (۶) آیا ندیدند بسوی زمین که چندان رویانیدیم در آن از هر صنفی (جفتی) نیکو (۷) بدرستی که در آن هر آینه آیتی است و نباشد اکثرشان گروندگان (۸) و بدرستی که پروردگار تو هر آینه اوست غالب مهربان (۹)