وَ هُوَ اَلَّذِی خَلَقَ مِنَ اَلْمٰاءِ بَشَراً فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً وَ کٰانَ رَبُّکَ قَدِیراً (۵۴) وَ یَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ مٰا لاٰ یَنْفَعُهُمْ وَ لاٰ یَضُرُّهُمْ وَ کٰانَ اَلْکٰافِرُ عَلیٰ رَبِّهِ ظَهِیراً (۵۵)
و اوست آنکه آفرید از آب انسانی را پس گردانیدش نژادی و پیوندی و باشد پروردگار تو توانا (۵۴) و می‌پرستند از غیر خدا آنچه را نه منفعت می‌دهد ایشان را و نه مضرت می‌رساند ایشان را و باشد کافر بر پروردگارش هم پشت (۵۵)
« تعبیر نمودن نژاد و صهر به علی و فاطمه علیه السلام را »
اوست آن کس کآفرید آدم ز آب
پس نمودش ذی نژاد از انتساب
صاحب پیوند و پشت اندر ظهور
کرد او را از اِناث و از ذکور
بس توانا باشد آن پروردگار
بر هر آن کاری که خواهد ز اختیار
از نژاد و صهر اندر ترجمه
هست مقصود از علی (ع) و فاطمه (س)
اهل تفسیرند بر این ، و اهل فن
کآمد این آیت به شأن این دو تن
چونکه شد تزویج حیدر (ع) با بتول (س)
نازل این آیت ز حق شد بر رسول
بر چنین داماد و بر اینسان نژاد
رحمت حق دم به دم افزوده باد
هست مر پروردگار ما قدیر
که بر ایشان بخشد این پیر فقیر
یا رب افزون کن به ما عرفانشان
حقّ نسل پاک و فرزندانشان
همچنان که نورشان کردی زیاد
هر چه خامُش خواستند اهل عناد
باز بر تفسیر گردانم ورق
گفت بپرستند ایشان دون حق
آنچه ندهد هیچشان سود و زیان
گر که بپرستند یا نی مردمان
کافران باشند هم پشت ار تمام
خود به نافرمانی ربّ الانام