قٰالَ کَذٰلِکَ قٰالَ رَبُّکَ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَ قَدْ خَلَقْتُکَ مِنْ قَبْلُ وَ لَمْ تَکُ شَیْئاً (۹) قٰالَ رَبِّ اِجْعَلْ لِی آیَةً قٰالَ آیَتُکَ أَلاّٰ تُکَلِّمَ اَلنّٰاسَ ثَلاٰثَ لَیٰالٍ سَوِیًّا (۱۰) فَخَرَجَ عَلیٰ قَوْمِهِ مِنَ اَلْمِحْرٰابِ فَأَوْحیٰ إِلَیْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُکْرَةً وَ عَشِیًّا (۱۱) یٰا یَحْییٰ خُذِ اَلْکِتٰابَ بِقُوَّةٍ وَ آتَیْنٰاهُ اَلْحُکْمَ صَبِیًّا (۱۲) وَ حَنٰاناً مِنْ لَدُنّٰا وَ زَکٰاةً وَ کٰانَ تَقِیًّا (۱۳) وَ بَرًّا بِوٰالِدَیْهِ وَ لَمْ یَکُنْ جَبّٰاراً عَصِیًّا (۱۴) وَ سَلاٰمٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ یَمُوتُ وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا (۱۵)
گفت همچنین گفت پروردگارت که آن بر من آسانست و بدرستی که آفریدیم ترا از پیش و نه بودی چیزی (۹) گفت پروردگارم بگردان برای من علامتی گفت علامت تو آنست که سخن نکنی با مردمان سه شب که صحیح باشی (۱۰) پس بیرون رفت بر قومش از محراب پس اشاره کرد بایشان که نماز کنید بامداد و شبانگاه (۱۱) ای یحیی بگیر آن کتاب را به نیروی یزدانی و دادیمش حکم نبوت در کودکی (۱۲) و رحمتی از نزد خود و پاکیزگی و بود پرهیزگار (۱۳) و نیکی‌کننده بوالدینش و نه بود سرکش نافرمان (۱۴) و سلام بر او روزی که زاده شد و روزی که می‌میرد و روزی که برانگیخته می‌شود زنده (۱۵)
گفت جبریلش که در پیری تو را
همچنین بدهیم این فرزند ما
گفت جبریل این ز گفت کردگار
گفت یعنی این چنین پروردگار
بر من آسان است این کز قبل وی
کردمت خلق و نبودی هیچ شیء
گفت یا رب می بگردان بهر من
یک علامت در ظهور این سخن
گفت باشد این علامت که کلام
می نگویی سه شبانروز تمام
پس برون رفت او به سوی قوم خویش
از مصلی بسته لب از حکم پیش
کرد اشارت سوی قومش بسته لب
تا که تسبیحش کنید از صبح و شب
قوم دانستند کآن وعده است راست
داده حق فرزند او را زآنچه خواست
چون تولد یافت یحیی پاک هوش
گشت اندر کودکی پشمینه پوش
داشت بر طاعات روز و شب قیام
ساکن بیت االله اندر صبح و شام
خود تو ای یحیی بگیر اکنون کتاب
زآن تو حکمتها که دادیمت بیاب
هم به او در کودکی دادیم ما
علم و حکمت عقل و فهم و اجتبا
وَحَنَانًا مِّن لَّدُنَّا وَ زَکَوة
بود پرهیز از گناهش در ثبات
بود نیکوکار بس با اُمّ و اَب
نی که نافرمان و عاصی، بی ادب
باد رحمت بر وی آن روزی که زاد
روز موت و روز بعثش در معاد