صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۱۶- سوره النحل » ۱۲- آیات ۹۵ تا ۱۰۲

وَ لاٰ تَشْتَرُوا بِعَهْدِ اَللّٰهِ ثَمَناً قَلِیلاً إِنَّمٰا عِنْدَ اَللّٰهِ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (۹۵) مٰا عِنْدَکُمْ یَنْفَدُ وَ مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ بٰاقٍ وَ لَنَجْزِیَنَّ اَلَّذِینَ صَبَرُوا أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مٰا کٰانُوا یَعْمَلُونَ (۹۶) مَنْ عَمِلَ صٰالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثیٰ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیٰاةً طَیِّبَةً وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مٰا کٰانُوا یَعْمَلُونَ (۹۷) فَإِذٰا قَرَأْتَ اَلْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّٰهِ مِنَ اَلشَّیْطٰانِ اَلرَّجِیمِ (۹۸) إِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطٰانٌ عَلَی اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلیٰ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ (۹۹) إِنَّمٰا سُلْطٰانُهُ عَلَی اَلَّذِینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَ اَلَّذِینَ هُمْ بِهِ مُشْرِکُونَ (۱۰۰) وَ إِذٰا بَدَّلْنٰا آیَةً مَکٰانَ آیَةٍ وَ اَللّٰهُ أَعْلَمُ بِمٰا یُنَزِّلُ قٰالُوا إِنَّمٰا أَنْتَ مُفْتَرٍ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لاٰ یَعْلَمُونَ (۱۰۱) قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ اَلْقُدُسِ مِنْ رَبِّکَ بِالْحَقِّ لِیُثَبِّتَ اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ هُدیً وَ بُشْریٰ لِلْمُسْلِمِینَ (۱۰۲)

و عوض مگیرید به پیمان خدا بهای اندک را جز این نیست آنچه نزد خداست آن بهتر است مر شما را اگر باشید که بدانید (۹۵) آنچه نزد شماست سپری می‌شود و آنچه نزد خداست پاینده است و هر آینه جزا می‌دهیم آنان را که صبر کردند مزدشان را به بهتر از آنچه بودند که می‌کردند (۹۶) هر که کند کردار شایسته از مرد یا زن و او مؤمن باشد پس زندگانی دهیم او را زندگانی پاکیزه و جزا دهیم ایشان را مزد ایشان را بهتر از آنچه بودند که می‌کردند (۹۷) پس چون بخوانی قرآن را پس پناه جوی بخدا از شیطان رانده شده (۹۸) بدرستی که نیست مر او را تسلطی بر آنان که گرویدند و بر پروردگارشان توکل می‌کنند (۹۹) نیست تسلطش مگر بر آنان که دوست می‌دارندش و آنان که ایشان باو شرک‌آورندگانند (۱۰۰) و چون تبدیل کنیم آیتی را بجای آیتی و خدا داناتر است بآنچه فرو فرستد گویند جز این نیست که تو افتراکنندۀ بلکه بیشترشان نمی‌دانند (۱۰۱) بگو فرو آوردش روح پاکی از پروردگارت بحق تا ثابت گرداند آنان را که گرویدند و از برای هدایت و بشارت از برای مسلمانان (۱۰۲)