صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۱۳- سوره الرعد » ۵- آیات ۱۹ تا ۳۰

أَ فَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّمٰا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ اَلْحَقُّ کَمَنْ هُوَ أَعْمیٰ إِنَّمٰا یَتَذَکَّرُ أُولُوا اَلْأَلْبٰابِ (۱۹) اَلَّذِینَ یُوفُونَ بِعَهْدِ اَللّٰهِ وَ لاٰ یَنْقُضُونَ اَلْمِیثٰاقَ (۲۰) وَ اَلَّذِینَ یَصِلُونَ مٰا أَمَرَ اَللّٰهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ یَخٰافُونَ سُوءَ اَلْحِسٰابِ (۲۱) وَ اَلَّذِینَ صَبَرُوا اِبْتِغٰاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَ أَقٰامُوا اَلصَّلاٰةَ وَ أَنْفَقُوا مِمّٰا رَزَقْنٰاهُمْ سِرًّا وَ عَلاٰنِیَةً وَ یَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ اَلسَّیِّئَةَ أُولٰئِکَ لَهُمْ عُقْبَی اَلدّٰارِ (۲۲) جَنّٰاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهٰا وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبٰائِهِمْ وَ أَزْوٰاجِهِمْ وَ ذُرِّیّٰاتِهِمْ وَ اَلْمَلاٰئِکَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِمْ مِنْ‌ کُلِّ بٰابٍ (۲۳) سَلاٰمٌ عَلَیْکُمْ بِمٰا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی اَلدّٰارِ (۲۴) وَ اَلَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اَللّٰهِ مِنْ بَعْدِ مِیثٰاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ مٰا أَمَرَ اَللّٰهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی اَلْأَرْضِ أُولٰئِکَ لَهُمُ اَللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ اَلدّٰارِ (۲۵) اَللّٰهُ یَبْسُطُ اَلرِّزْقَ لِمَنْ یَشٰاءُ وَ یَقْدِرُ وَ فَرِحُوا بِالْحَیٰاةِ اَلدُّنْیٰا وَ مَا اَلْحَیٰاةُ اَلدُّنْیٰا فِی اَلْآخِرَةِ إِلاّٰ مَتٰاعٌ (۲۶) وَ یَقُولُ اَلَّذِینَ کَفَرُوا لَوْ لاٰ أُنْزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِنْ رَبِّهِ قُلْ إِنَّ اَللّٰهَ یُضِلُّ مَنْ یَشٰاءُ وَ یَهْدِی إِلَیْهِ مَنْ أَنٰابَ (۲۷) اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اَللّٰهِ أَلاٰ بِذِکْرِ اَللّٰهِ تَطْمَئِنُّ اَلْقُلُوبُ (۲۸) اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ طُوبیٰ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ (۲۹) کَذٰلِکَ أَرْسَلْنٰاکَ فِی أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهٰا أُمَمٌ لِتَتْلُوَا عَلَیْهِمُ اَلَّذِی أَوْحَیْنٰا إِلَیْکَ وَ هُمْ یَکْفُرُونَ بِالرَّحْمٰنِ قُلْ هُوَ رَبِّی لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ إِلَیْهِ مَتٰابِ (۳۰)

آیا پس آنکه می‌داند جز این نیست آنچه فرو فرستاده شد بتو از پروردگارت حق است چون کسی است که او کور است جز این نیست که پند پذیرند صاحبان خردها (۱۹) آنان که وفا می‌کنند به پیمان خدا و نمی‌شکنند پیمان را (۲۰) و آنان که می‌پیوندند آنچه را امر کرده خدا بآن که پیوند کرده شود و می‌ترسند از پروردگارشان و بیم دارند از بدی حساب (۲۱) و آنان که صبر کردند برای طلب وجه پروردگارشان و بر پای داشتند نماز را و انفاق نمودند از آنچه روزی دادیمشان نهان و آشکار و دفع می‌کنند بخوبی بدی را آنها مر ایشان‌راست عاقبت آن سرای (۲۲) بهشتهای اقامت دائمی که داخل می‌شوند آنها را و کسی که شایسته شد از پدرانشان و جفتهاشان و فرزندانشان و ملائکه داخل می‌شوند بر ایشان از هر دری (۲۳) سلام بر شما بسبب آنچه صبر کردید پس خوبست انجام آن سرای (۲۴) و آنان که می‌شکنند پیمان خدا را پس از استوار کردنش و می‌برند آنچه را امر کرده خدا بآن که وصل کرده شود و فساد می‌کنند در زمین آنها مر ایشان‌راست لعنت و مر ایشان‌راست بدی آن سرای (۲۵) خدا وسیع می‌کند روزی را برای آنان که می‌خواهد و تنگ می‌گرداند و شاد شدند بر زندگانی دنیا و نیست زندگانی دنیا در آخرت مگر متاعی (۲۶) و می‌گویند آنان که کفر شدند چرا فرو فرستاده نشد بر او آیتی از پروردگارش بگو بدرستی که خدا گمراه می‌گذارد آن را که می‌خواهد و هدایت می‌کند بسوی خود آن را که بازگشت کرد (۲۷) آنان که گرویدند و می‌آرامد دلهاشان بذکر خدا آگاه باشید بذکر خدا می‌آرامد دلها (۲۸) آنان که گرویدند و کردند کارهای شایسته خوش باد مر ایشان را و نیکویی بازگشت (۲۹) همچنین فرستادیم در امتی که گذشتند از پیش آنها امتها تا بخوانی بر ایشان چیزی را که وحی فرستادیم بتو و ایشان کافر می‌شوند بخدای بخشنده بگو اوست پروردگار من نیست الهی مگر او بر او توکل کردم و باوست بازگشت من (۳۰)