فَلَمّا أَنْجاهُمْ إِذا هُمْ یَبْغُونَ فِی اَلْأَرْضِ بِغَیْرِ اَلْحَقِّ یا أَیُّهَا اَلنّاسُ إِنَّما بَغْیُکُمْ عَلی أَنْفُسِکُمْ مَتاعَ اَلْحَیاةِ اَلدُّنْیا ثُمَّ إِلَیْنا مَرْجِعُکُمْ فَنُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (۲۳)
پس چون نجات دادشان آن‌گاه ایشان ستم می‌کنند در زمین بناحق ای مردمان نیست ستم شما مگر بر خودتان در مایه تعیش زندگانی دنیا پس بسوی ماست بازگشت شما پس گاه گردانیدیم شما را بآنچه بودید که می‌کردید (۲۳)
پس چو حق برهاندشان زآن هول و غم
در زمین گردند ساعی بر ستم
باز میگردند چون رفت آن ز یاد
بر همان کاری که بودند از فساد
غیر از این نبود که هست ای مردمان
آن ستم بر نفس هاتان بی گمان
تا ز اِستم کارگی و کج رَوی
بهره یابید از حیات دنیوی
پس به سوی ماست برگشت شما
پس کنیم اخبارتان از کارها
بر هر آنچه می کنید اعنی عمل
می کنیم اخبارتان بر ماحَصَل