صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۹- سوره توبه » ۱۱- آیات ۹۹ تا ۱۰۲

وَ مِنَ اَلْأَعْرٰابِ مَنْ یُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَ اَلْیَوْمِ اَلْآخِرِ وَ یَتَّخِذُ مٰا یُنْفِقُ قُرُبٰاتٍ عِنْدَ اَللّٰهِ وَ صَلَوٰاتِ اَلرَّسُولِ أَلاٰ إِنَّهٰا قُرْبَةٌ لَهُمْ سَیُدْخِلُهُمُ اَللّٰهُ فِی رَحْمَتِهِ إِنَّ اَللّٰهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (۹۹) وَ اَلسّٰابِقُونَ‌ اَلْأَوَّلُونَ مِنَ اَلْمُهٰاجِرِینَ وَ اَلْأَنْصٰارِ وَ اَلَّذِینَ اِتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسٰانٍ رَضِیَ اَللّٰهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَنّٰاتٍ تَجْرِی تَحْتَهَا اَلْأَنْهٰارُ خٰالِدِینَ فِیهٰا أَبَداً ذٰلِکَ اَلْفَوْزُ اَلْعَظِیمُ (۱۰۰) وَ مِمَّنْ حَوْلَکُمْ مِنَ اَلْأَعْرٰابِ مُنٰافِقُونَ وَ مِنْ أَهْلِ اَلْمَدِینَةِ مَرَدُوا عَلَی اَلنِّفٰاقِ لاٰ تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ یُرَدُّونَ إِلیٰ عَذٰابٍ عَظِیمٍ (۱۰۱) وَ آخَرُونَ اِعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلاً صٰالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً عَسَی اَللّٰهُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اَللّٰهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (۱۰۲)

و از بادیه‌نشینان کسی است که می‌گرود بخدا و روز بازپسین و می‌گیرد آنچه را صرف می‌کند نزدیکیها نزد خدا و دعاهای رسول آگاه باشید که آنها نزدیکست برای آنها زود باشد که درآورد ایشان را خدا در رحمتش بدرستی که خدا آمرزنده مهربانست (۹۹) و سبقت‌داران نخستان از مهاجران و انصار و آنان که پیروی کردند ایشان را به نیکویی خشنود شد خدا از ایشان و خشنود شدند از او و مهیا کرده برای ایشان بهشت‌هایی که می‌رود از زیرشان نهرها جاودانیان در آن همیشه آنست کامیابی بزرگ (۱۰۰) و از آنکه پیرامون شمایند از بادیه‌نشینان منافقانند و از اهل مدینه ایستادند بر نفاق نمی‌دانی ایشان را ما می‌دانیم زود باشد عذاب کنیم ایشان را دو بار پس برگردانیده می‌شوند بسوی عذابی بزرگ (۱۰۱) و دیگران اقرار کردند بگناهانشان آمیختند کرداری نیکو و دیگری بد شاید خدا که توبه پذیرد از ایشان بدرستی که خدا آمرزنده مهربانست (۱۰۲)