وَ لاٰ تَکُونُوا کَالَّذِینَ تَفَرَّقُوا وَ اِخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مٰا جٰاءَهُمُ اَلْبَیِّنٰاتُ وَ أُولٰئِکَ لَهُمْ عَذٰابٌ عَظِیمٌ (۱۰۵) یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا اَلَّذِینَ اِسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَ کَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمٰانِکُمْ فَذُوقُوا اَلْعَذٰابَ بِمٰا کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ (۱۰۶) وَ أَمَّا اَلَّذِینَ اِبْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِی رَحْمَتِ اَللّٰهِ هُمْ فِیهٰا خٰالِدُونَ (۱۰۷) تِلْکَ آیٰاتُ اَللّٰهِ نَتْلُوهٰا عَلَیْکَ بِالْحَقِّ وَ مَا اَللّٰهُ یُرِیدُ ظُلْماً لِلْعٰالَمِینَ (۱۰۸) وَ لِلّٰهِ مٰا فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِی اَلْأَرْضِ وَ إِلَی اَللّٰهِ تُرْجَعُ اَلْأُمُورُ (۱۰۹)
و مباشید مانند آنان که متفرق شدند و اختلاف کردند پس آنچه آمد ایشان را حجتها و آن گروه از برای آنهاست عذابی بزرگ (۱۰۵) روزی که سفید شود رویهایی و سیاه شود رویهایی پس اما آنان که سیاه شد رویهای ایشان آیا کافر شدید پس از ایمانتان پس بچشید عذاب را بسبب آنچه بودید کافر میشدید (۱۰۶) و اما آنان که سفید شد رویهاشان پس باشند در رحمت خدا ایشان در آن جاویدانند (۱۰۷) این آیتهای خداست میخوانیم آن را بر تو براستی و نیست خدا که اراده کند ستمی از برای جهانیان (۱۰۸) و مر خدا راست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و بسوی خدا برگردد کارها (۱۰۹)
هم نباشید از ولای مطلقه
همچو ایشان در خلاف و تفرقه
یعنی آنها که نکردند التفات
بعد از آن کآمد بر ایشان بیّنات
کفر و غفلتشان عذابی شد عظیم
همچنین ماندند اندر وی مقیم
رویها روزی که بعضی همچو ماه
هست نورانی و بعضی زآن سیاه
آن کسان که تیره روی و کافرند
بر عذاب ناسپاسی درخورند
گوید آیا زشت و خیره سر شدید
از پس ایمانتان کافر شدید
پس چشید اینک عذابی در جزا
آنچه را کافر شدید از ناسزا
وآن کسان که روشن و نورانیند
جاودان در رحمت سبحانیند
این نشانی ها و آیات خداست
که بخواند بر تو آن را حق و راست
نیست حق خواهنده بهر کس ستم
کو به خلقان خالق است و ذوالنعم
ظلم آید ز احتیاج اندر وجود
تا چه دارد حاجت آن خلاّ ق جود
ظلم کردی، ظلم دیدی در جزاء
از تو بود آن نی ز سلطان عطاء
هست از حق هر چه در ارض و سماست
سوی او برگشتِ جمله کارهاست