صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۳- سوره آل عمران » ۱۸- آیات ۵۶ تا ۵۸

فَأَمَّا اَلَّذِینَ کَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذٰاباً شَدِیداً فِی اَلدُّنْیٰا وَ اَلْآخِرَةِ وَ مٰا لَهُمْ مِنْ نٰاصِرِینَ (۵۶) وَ أَمَّا اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَ اَللّٰهُ لاٰ یُحِبُّ اَلظّٰالِمِینَ (۵۷) ذٰلِکَ نَتْلُوهُ عَلَیْکَ مِنَ اَلْآیٰاتِ وَ اَلذِّکْرِ اَلْحَکِیمِ (۵۸)

پس اما آنان که کافر شدند پس عذاب کنم ایشان را عذابی سخت در دنیا و آخرت و نیست مر ایشان را هیچ یاری‌کنندگان (۵۶) و اما آنان که گرویدند و کردند کارهای شایسته پس تمام دهد ایشان را مزدشان و خدا دوست ندارد ستمکاران را (۵۷) آن می‌خوانیمش بر تو از آیتها و ذکر با حکمت (۵۸)

وآن کسان که بر نبی کافر شدند

غافل از تعظیم پیغمبر شدند

هستشان از من عذابی در دو کون

بهر ایشان نه بود یاری نه عون

هست ایشان را در این دنیا عذاب

خسف و جزیه، قتل و اَسر بی حساب

این همه ثبت است در اوراقشان

هم بر این بوده است استحقاقشان

بر جبینشان کلک غیب اینسان نوشت

تا بود پیدا نشان بد سرشت

خوی بدشان همچنین در آخرت

آتش سوزنده شد بی معذرت

نیست تا ز ایشان کسی یاری کند

ز آتش سوزان نگهداری کند

وآن کسان که بگرویدند از ازل

هستشان شایسته اخلاق و عمل

اجرشان را حق دهد کامل یقین

گفت زآن رو لَا یُحِب الظَّالِمِین

بر تو خوانیم ای رسول ذی مقام

آیت و ذکر حکیم اینسان تمام

این نشانیها و پند استوار

در جهان تا از تو ماند یادگار

در نبوّت تا تو را باشد دلیل

رهنما بر خلق از رب جلیل

هر زمان حجت بود بر عام و خاص

آیت حق را چنین است اختصاص