صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۳- سوره آل عمران » ۱۶- آیات ۴۸ تا ۵۱

وَ یُعَلِّمُهُ اَلْکِتٰابَ وَ اَلْحِکْمَةَ وَ اَلتَّوْرٰاةَ وَ اَلْإِنْجِیلَ (۴۸) وَ رَسُولاً إِلیٰ بَنِی إِسْرٰائِیلَ أَنِّی قَدْ جِئْتُکُمْ بِآیَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ أَنِّی أَخْلُقُ لَکُمْ مِنَ اَلطِّینِ کَهَیْئَةِ اَلطَّیْرِ فَأَنْفُخُ فِیهِ فَیَکُونُ طَیْراً بِإِذْنِ اَللّٰهِ وَ أُبْرِئُ‌ اَلْأَکْمَهَ وَ اَلْأَبْرَصَ وَ أُحْیِ اَلْمَوْتیٰ بِإِذْنِ اَللّٰهِ وَ أُنَبِّئُکُمْ بِمٰا تَأْکُلُونَ وَ مٰا تَدَّخِرُونَ فِی بُیُوتِکُمْ إِنَّ فِی ذٰلِکَ لَآیَةً لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ (۴۹) وَ مُصَدِّقاً لِمٰا بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ اَلتَّوْرٰاةِ وَ لِأُحِلَّ لَکُمْ بَعْضَ اَلَّذِی حُرِّمَ عَلَیْکُمْ وَ جِئْتُکُمْ بِآیَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ فَاتَّقُوا اَللّٰهَ وَ أَطِیعُونِ (۵۰) إِنَّ اَللّٰهَ رَبِّی وَ رَبُّکُمْ فَاعْبُدُوهُ هٰذٰا صِرٰاطٌ مُسْتَقِیمٌ (۵۱) و می‌آموزد او را کتاب و حکمت و توریة و انجیل (۴۸)

و فرستاده شد بفرزندان یعقوب که من بحقیقت آمدم شما را بآیتی از پروردگارتان بدرستی که من می‌سازم برای شما از گل چون شکل مرغی پس می‌دمم در آن پس می‌شود مرغی باذن خدا و به می‌کنم کور مادرزاد را و پیس را و زنده می‌کنم مردگان را بدستوری خدا و خبر می‌دهم شما را بآنچه می‌خورید و آنچه ذخیره می‌نهید در خانهاتان بدرستی که در آن هر آینه نشانی است مر شما را اگر هستید گروندگان (۴۹) و تصدیق کننده مر آنچه را باشید میان دو دستم از توریة و از برای آنکه حلال کنم برای شما برخی از آنچه حرام کرده شد بر شما و آوردم شما را معجزه از پروردگارتان پس بترسید از خدا و فرمان برید مرا (۵۰) بدرستی که خدا پروردگار من و پروردگار شماست پس بپرستید او را اینست راه راست (۵۱)

پس کتاب و حکمتش آموخت حق

داده از تورات و انجیلش ورق

پس فرستادش بر اسرائیلیان

دارم از رب گفت ز آیتها نشان

هیئتی سازم ز گِل چون طیرها

پس دمم در وی که پرّد بر هوا

بِه نمایم کور و پیس واله را

زنده سازم مردة صد ساله را

میدهم از خانه هاتان من خبر

تا چه دارید و خور ید از ماحَضَر

این کنم با اذن ربّ العالمین

بگروید ار زین نشانیها به دین

باور ار داریدم از چیزی که هست

یعنی از تورات ما بین دو دست

بعضی از آن، که شما را بُد حرام

بر شما سازم حلال اندر مقام

یعنی احکامی که مشکل بود و شاق

بر شما آسان نمایم در سیاق

آیت آرم بر شما از کردگار

تا که داریدم به تصدیق استوار

پس بترسید از خدای ذوالمنن

هم برید از جان و دل فرمان من

بر شما و ماست او پروردگار

پس پرستیدش به وجه انحصار

این بود بر حق تعالی راه راست

پس شدندش قوم منکر که افتراست