لِلَّذِینَ یُؤْلُونَ مِنْ نِسٰائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فٰاؤُ فَإِنَّ اَللّٰهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (۲۲۶)
مر آن کسانی که دور باشند از زنانشان انتظار چهار ماه پس اگر باز آیید پس بدرستی که خدا آمرزنده مهربانست (۲۲۶)
آن کسان که دور می باشند هم
از زنان خویش از روی قسم
مر زنان را هست حد انتظار
چار ماه اندر جدایی در قرار
وطیِ ایشان راست اندر اعتدال
چار ماه تام حد اعتزال
میخورد سوگند مردی از غضب
یا ز اضراری و شد عزلت طلب
که نیاید در تکلّم با نساء
باشد این یا از غضب یا از رضاء
پس کند برگشت بر وی نیست بیم
حق ببخشد کو غفور است و رحیم
ور که مدت منقضی گردید و باز
جمع او با زن نشد در اهتزاز
باید الزامش نمودن بر رجوع
هم دهد کفاره در حال وقوع
یا دهد بر وجه الزامش طلاق
ور نماید امتناع او از فراق
حبس و بندش واجب آمد در جزا
که نماید یا رجوع او یا رها