صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۲- سوره بقره » ۵۲- آیه ۱۰۶

مٰا نَنْسَخْ مِنْ آیَةٍ أَوْ نُنْسِهٰا نَأْتِ بِخَیْرٍ مِنْهٰا أَوْ مِثْلِهٰا أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اَللّٰهَ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ (۱۰۶)

آنچه منسوخ کنیم از آیتی یا ترک کنیم آن را بیاریم بهتر از آن یا مانند آن را آیا نمی‌دانی که خدا بر هر چیزی توانا است (۱۰۶)

آنچه شد منسوخ ز آیت بیش و کم

یا که ترک، آریم بهتر باز هم

زآن نکوتر یا که مثلش را عیان

آوریم از بهر اصلاح و نشان

یا ندانی اینکه داناییم ما

بر هر آن چیزی تواناییم ما

نسخ آیت گر که داری نور جان

هست بر تغییر اوقات و زمان

حکمها اول بدان بی سهو و خبط

جمله اندر لوح محفوظ است ضبط

وآن بود یا خاص یا در حکم عام

مختلف گردد به هر جا و مقام

خاص بر اشخاص یا بر ازمنه است

چونکه نازل بر رسول (ص) از مکمنه است

آنچه بر اشخاص دارد اختصاص

هم به اشخاص است باقی بالخواص

وآنچه آن بر ازمنه مختص بود

ز انقراض ازمنه زایل شود

همچو منسوخات قرآن عظیم

یا شریعت ها و احکام قدیم

وآن منافی نیست با چیزی که هست

ثابت اندر لوح محفوظ از الست

همچنان باشد که بوده اندر او

نیست لازم نفی آن از هیچ رو

وآنچه آن عام است حکم لازم است

دهر تا باقی است با او دائم است

چون تکلّم در بنی نوع بشر

و استوای قامت و فکر و نظر

این چنین است اختلاف اندر نظام

مابقی را رو تعقل کن تمام

پس اگر شد آیتی نسخ از کتاب

فوقش آمد آیتی هم بر صواب