از جمله شعرای نیک سمرقند است و خالی از فضیلتی نبود این شعر گواه حال اوست :
مینمایی ماه من رخسار و پنهان میشوی
میکنی لطف و همان ساعت پشیمان میشوی
هزارگونه بلا از تو در دل است مرا
هنوز دل بجفای تو مایل است مرا