سام میرزا صفوی » تذکرهٔ تحفهٔ سامی » صحیفهٔ پنجم در ذکر شعرا » ۴۸۵- مولانا محمود صبوری تهرانی

در تهران به کتابت مشغول است. این مطلع از اوست:

آنچه در دل داشت گویا بر زبان آورده است

نیست اشک لاله‌گون کز چشم پرخون می‌رود