تبریزی است و در میدان همان شهر خاطر بصرافی میگمارد و در شعر و ادای شاعری خسرو و سعدی و حافظ را در خاطر نیمآورد، این مطلع از اوست :
بباد نیستی در داد عشقت خاکسارانرا
برقص آورد مهرت ذره ذره شهریارانرا