سام میرزا صفوی » تذکرهٔ تحفهٔ سامی » صحیفهٔ پنجم در ذکر شعرا » ۳۳۴- مولانا انوار همدانی

از مردم همدان است و خالی از مولویتی نیست اما در میان شعرا به کعوبت مشهور است و در این باب این قطعه حیرتی راست :

در آن خانه و دیوار ز هم می ریزد

کعب انوار کسان خرد شمارند ولی

اما بسیار خوش صحبت و شیرین گفتار است و در شعر هم بد نیست این دو مطلع از اوست:

کوه را پر تو انوار ز هم می ریزد

حاجی وطوف حرم ما و سر کوی دوست

کعبه کجا ما کجا کعبه ما کوی اوست

ز من آن شوخ بد خو می گریزد