بوفور فضیلت محلیست و شعر او از خباثت و معایب معرا، بسرعت فهم وحدت طبع موصوف و بحسن خلق و کثرت تواضع معروف است در شعر و انشاء و معما نیز بی بدل عالم است و از جمله نتایج طبع و قاد او کتاب سرو و تذرو است که در بحر شاه و درویش گفته و قصاید و غزلیات او اکثر مقبول و مرغوبست این دو بیت را که در درازی شب گفته از مثنوی مذکور ثبت افتاد :
چون سفیدی میان مشق سیاه
هر چه غیر از تو نام روز بر اوست
این سه مطلع نیز از اوست :
باد صبح آمد و آن سلسله را بر هم زد
ترک من مست می ناز است، هشیارش مکن
فتنه ای یک لحظه در خوابست بیدارش مکن
ایدل غمگین بتنگ از خانه من آمدی