از قضات کره رود است و کره رود ولایتی است از قم ملاو دانشمند و در شعر و انشاء بی مانند بود، بر افاضلش در فنون فضایل رتبه اولایی و بر اعالی و اهالیش در صنوف خصایل مرتبه اعلایی در اوایل حال منصب انشای بعضی از سلاطین ترکمان تعلق بدو داشت بعد از آن گاهی در اصفهان و گاهی در تبریز بسر میبرد و آخر در اصفهان داعی حق را لبیک گفته برحمت خدای واصل شد وکان ذالک فی شهور سنه ست و ثلاثین و تسعمایه اکثر اشعار او مطبوع و مقبولست خصوصا قسم مناقب آن. این یک بیت از یک منقبت او نوشته شد :
غزلیات او بسیار پر سوز و درد است این مطلع از آنجمله است :
این مصرع از مطلع مولانا لسانی را که :
تضمین کرده و گوییا که از او باز ستده :
وز داغ جدایی نه چنانم که توان گفت
دیروز پریشانی خود را بتو گفتم
این بیت او خالی از حالی نیست :
اشعار خوب او بسیار است بدین یک بیت اختصار کردیم :
که با دل در میان بنهاده ام راز نهانش را
بنو روزی نویدی میدهد باد سحر گاهی