سام میرزا صفوی » تذکرهٔ تحفهٔ سامی » صحیفهٔ چهارم در ذکر حضرات واجب التعظیم » ۲۶۰- مولانا قاسم علی قصه خوان

از مشهد است بسیار خوش طبع بود و قصه را بچاشنی و حرارت میخواند. این مطلع از اوست :

چو تویی نبوده هرگز بوفا و مهربانی

بتو هیچکس نماند تو بهیچ کس نمانی