پسر خواجه میرک شیرازیست که سالها صاحب توجیه دفتر دیوان اعلی بود و علم سیاق را با صورت خط تعلیق جمع کرد و لا ابالی واقع شده بود طبعش در شعر موافق افتاده و این مطلع از اوست :
پهلوی سگ تو جاست ما را
جایی به از این کجاست ما را