از سادات شروان بود در انشاء خوب و خطش مرغوب شعر هم میگفت و تخلص فیضی داشت . این مطلع از اوست و خوب گفته :
گفتی توان بآن مه نامهربان رسید
گر بگذری ز خود بخدا میتوان رسید