ولد قاضی روح الله مذکور است و در تحصیل علوم از خود به تقصیر راضی نیست امید که موفق باشد و گاهی نیز شعر می گوید این دو مطلع از اوست :
با غیر برای دل من با سرکین باش
با من که سگ کوی توام بهتر از این باش
وه که این گرمی مرا آتش بجان می افکند
شمع من پرتو بروی دیگران می افکند