میگویند که از نسل خواندیانست اول در کاشان متوطن بوده بواسطه بدنامی متوجه هند شده در آنجا بواسطه فضل ترقی تمام کرد چنانکه وکیل نظام شاه پادشاه هند شد اما در آنجا بر خلاف اعتقاد اهل ایران نسبت باو علم مذهب اثنا عشریه برافراخت بلکه پادشاه را نیز از جمله شیعه اهل بیت ساخت و در شهور سنه اثنین و خمسین و تسعمایه متوجه عالم عقبی گردید، در جمیع اصناف شعر میگفته خصوصا قصیده و این مطلع قصیده به تتبع انوری از اوست :
شاهد مهر چو آید بشبستان حمل
لاله فانوس برافرازد و نرگس مشعل
و این دو بیت مطلع غزل نیز از اوست :
در غم او لذت عیش از دل ناشاد رفت
خو، بغم کردیم چندانی که عیش از یاد رفت
بیرون میا که شهره ی ایام میشوی
ما کشته می شویم و تو، بد نام می شوی