الهی چون با خود نگرم و کردار ز خود بینم گویم از من زارتر کیست؟ و چون با تو نگرم و خود را در بندگی تو بینم گویم از من بزرگوارتر کیست؟
گاهی که به طینت خود افتد نظرم
گویم که من از هرچه در عالم بترم
چون از صفت خویشتن اندر گذرم
از عرش همی بخویشتن درنگرم