پیر طریقت را از انفاس نیک بختان و بدبختان و فرق میان آنان پرسیدند، گفت: نفس بدبخت دود چراغی است کشته در خانه ای تنگ و بی در و نفس نیک بخت چشمه ایست روشن و روان در بوستانی آراسته به بر
تا جان در تن است و نفس را بر لب گذراست و هشیاری حاصل است از عبودیت چاره نیست راست است که طاعت به توفیق است لکن سعی و کوشش بگذاشتن روا نیست