امیر پازواری » دیوان اشعار » شش‌بیتی‌ها » شمارهٔ ۲۸

رقیبْ دوستْ ره راهْ بَزوئه، وایی وایی

نَدومّه راهِ چین بُوردهْ یا ختایی

مه زَخْمینهْ دلْ ره که مَرْهَمْ وی دایی

سیرْندیمهْ دوستْ‌ره (که)، شونه وایی وایی

اَندی شَرْ که خورْ تاونهْ بامدایی،

عراق و خراسُونْ تا خطِّ فرایی

اندی که صفتْ کردمهْ دَشتِ ختایی

تیرْ زنّه مرهْ، دوستِ کَمنْ، دْ تایی

دوستِ دْ کَمنْ سیُو اَفْعی رهْ مایی

یا اَژْدَرهْ که دَمْ به منْ هُونیایی

یا آهوئه یا نافهْ مشکِ ختایی

یا چَشمه‌یِ خضرهْ، ظُلماتْ نمایی