امیر پازواری » دیوان اشعار » پنج‌بیتی‌ها » شمارهٔ ۸

مشکی زنّه شه سَرْ که دیارهْ کٰاکلْ

پشتهْ پشتهْ، هَرْ پشته هزارهْ کٰاکلْ

د اَژدرْ به گنج سَر، سالاره کٰاکلْ

مه دلْ بَوِرْدِهْ، شاهِ خون‌کاره کٰاکلْ

شاهِ هند، وُ مسیرِ زنگباره کٰاکلْ

تَخْتِ سُلَیمونْ رهْ که سَر دارهْ کٰاکلْ

دُوناصفتْ به گشت و گذاره کٰاکلْ

مه جانِ دشمنْ، تنه زنّاره کٰاکلْ

آهُو صفتْ دایم گَشتِ لا ره کٰاکلْ

دَر عاشقْ کشیْ بی زینهارهْ کٰاکلْ