امیر پازواری » دیوان اشعار » پنج‌بیتی‌ها » شمارهٔ ۵

اَمیرْ گِنِهْ: بٰالٰا بِلِنْ، چیرِ خُورنیرْ

سی‌اَحْسَنْ بِهْ اُونْ مٰارْ کِهْ هِدٰا تِرِهْ شیرْ

سَبْزِهْ دیمِهْ چٰادِرْ بَزِهْ سٰایِهْ‌بُونْ شیرْ

آهُو دِهوُنِ شیرِ چَرِنْ سُنْبُلِهْ سیرْ

سِهْ سَرْ، سِهْ دِهُونْ، نِهْ زِبُون‌وُ یِکی میرْ

اَلّهْ نَسُوزِهْ اُونْ چِشْ، بَدییِهْ تِهْ چیرْ

بَزُویی مِرِهْ تیروُ اَیی زَنّی تیرْ

اُونْ تیرْ زَنّی کِهْ مِنْ بَوِرْزیتمْ تِهْ میرْ؟

بَخِرْدْمِهْ تِهْ چٰاچی کَمُونْ عِشْقِ تیرْ

اُنْ تیرْ تِهْ شِهْ، میرْمِهْ‌وُ وَرْزِمِهْ تِهْ میرْ