امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها » شمارهٔ ۱۸۱

سین بِسْم اللهْ خَطِّ سَوادِ مُو، ته

قٰافِ وَ الْقُرآنْ بی‌شکْ اونْ خطْ ابروتهْ

اَلْحَقّ یایِ یاسینْبو کَمُونْ اَبرُوته

نه فَلکْ مُسلّطْ سَرِ مُشرِکُونْ ته

گَشْت کنُونْ، کنُونْ وینه بیایمْ کوته

دایمْ به تماشا وینه ایشمْ رُوته

سرتاسرِ گیتی ره بَتٰاوسْ سُوته

عالمْ هَمهْ قَیمتِ یک نیمه مُوته