امیر گنه: منْ تیرْ بَخردْ ته چشمُونه
زَخْمی ره دْخشْ وسّهْ تنه لبونه
لُو زمزمهْ، دَندونْ دُرّه ته دهُونه
ته دیمِ یکی خشْ ارْزنه دْجهُونه
به خَرجْ و خراجِ ملْکِ مازرُونه
هنْدِ باج و ایرون و دیگر تورونه
اندی شَرْ خورْ تاونهْ آسْمُونه
نه اِرْزه یکی گُوشهیِ ته چشُونه