امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها » شمارهٔ ۱۷۰

دلْ دارمه یکی وشنْ وشنْ چچیه

مستهْ چشْ مه جه قَهرهْ، نَدوُمّه چیه؟!

ندومّه منه جرمُ و گناهْ چه چیه؟

دوستْ مره بهشْت و ناکَس ره بَچّیه

قَهر و غضَبْ و کینه شه دلْ دچیه

ته بَندوُمهْ، مه جرمُ وُ گناهْ چه چیه؟

قَهرْ بَکردهْ مه یارْ، با من اونطریه

وینگار کنه مه یارْ هر که ره بَدیه