امیر گنه: عاشق رهْ ملامت نییه
عاشق ٰرهْ به عالمْ مجشْ راحتْ نییه
سینهْ هدفِ تیر و حمایتْ نییه
خِرِهْ سِتم سنگ و شکایتْ نییه
دوُنستمهْ ته لافْ ره محبّتْ نییه
دَرْ شُومّهْ منْ این شَهرْ که مُروّتْ نییه
مه دوستْ با رقیبْ نیشته قباحتْ نییه؟
مگرْ که انصافْ بالایِ طاعتْ نییه؟