امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها » شمارهٔ ۱۵۷

سَرخِه گلْ، غنچه‌ی تازه، خاله

به دورِ قَمرْ، خَطْ عنبرینِ ماله

خراجِ یَمنْ تارِ هَر مُویِ خاله

دلْ مثلِ هَمونْ باغِ گلِ سرخْ آلهْ

تیرْ زَنهْ مرهْ تازهْ نرگسْ دْ خاله

دلْ مثلِ هَمونْ باغِ گلِ سرخْ آلهْ

اونْ زلفهْ که هزار چَم وُ خم، پرْخاله

منْ بازْگمّهْ (ناز کمّه) که مه گردنِ خَلخالهْ