امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها » شمارهٔ ۱۳۵

ته دولتْ خورْآسٰا، اسٰا تابَندوُئِهْ،

هزار گودرزْآسا، به ته درْبندوئِهْ،

تخت کامرونی به ته پایَندُوئِهْ،

ته دشمنْ اسیرِ غَمِهْ تا زِندوُئِهْ،

فَرِسْ که تنه زیرِ رونْ تازندوئِهْ،

هماوردْ تنه رستمهْ، تازندوئِهْ،

صد حاتمْ ته خوانِ کرمْ شَرمندوئِهْ

مردی بکن (هکن) که جوینده یابندوئِهْ،