تا منه تن به جیر لحد نپاهو،
تا گوشت بریزه، هسّکا جه جدا بو،
اون سبزه که مه خاک سر هو رستا بو،
ز اون سبزه که ته پا زدن ور خشکا بو،
اون بار که سرافیل صور به دمِ بِشتٰابو،
گوئن جمله خلق یکبارگی فنا بو،
دیگر بِدَمهْ مردهْ، چه زندهها بو،
به قولِ خدا روز حساب و کتا بو،