امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها » شمارهٔ ۳۸

شَ اْللّهْ دل بَسُوجی تُو به هیمه‌یِ نار

مِرِهْ غریبی کیچهْ دینْگُویی بٰازارْ

هر جایی دِلْ دارنی، گِلْ نکنّهْ بازار

هر رُوزِهْ تِرِهْ خِشْ اِنِهْ با یکی یٰارْ

می‌بختْ‌رِهْ سییُو کِرْدِ هنْدوُیِ سییُوکٰار

اَبْری سییُورِهْ مُونِنْدْ، بِهْ گُوشِهِ‌یِ لٰارْ

وٰاسْتِرِ دِزِلْفْ، دِلْ شییِهْ جٰانِبِ یٰارْ

دیرْهٰا کِرْدِهْ بَلْکِهْ گُومْ بِّوی شُوی تٰارْ