امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها » شمارهٔ ۳۲

کِدوُمْ بَندِهْ رُودِگٰارْ دِنی بِهْ این دَرْ؟

کِدُومْ بَنْدُوئهْ خٰاکْ رِهْ دَکِرْدِهْ شِهْ سَرْ؟

مَگِرْ یَهُودْمِهْ، گَوْرُو تَرْسٰا وُ کٰافِرْ؟

مَگِرْ شُووُ رُوزْ سَنْگُ زُومِهْ کَعْبه‌یِ دَرْ؟

گُوهِرْ تِهْ بَنْدوُمِهْ، تِهْ هِنْدیمِهْ گُوهِرْ

مِرِهْ هِنْدِسْتُونْ خوٰاجِهْ بِیُورْدِهْ تِهْ وَرْ

سَروُ پَیْ بِرَهْنِهْ مَنْ بییمْ بِهْ تِهْ دَرْ

دَرْمِهْ گُوشْ بِهْ زنگْ، هَرْ گَهْ دَرْ اینِهْ گُوهِرْ