امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها » شمارهٔ ۲۴

گِلِ دَسْتِهْ، حَمُّومْ سَرِ زِلْفْ‌رِهْ وٰا کِرْدْ

سُنْبُلْ دَسْتِهْ دَسْتِهْ، چپ وُ رٰاسْتْ رِهٰا کِرْدْ

سییوُ مَهْرْرِهْ بٰا کُوهِ سیمْ آشِنٰا کِرْدْ

دِوٰارِنْگْ‌رِهْ زیرِ چَپ‌وُ رٰاسْتْ رِهٰا کِرْدْ

آتِشْ پٰارِهْ، اوبی دِلِهْ طُرْفِهْ جٰا کِرْدْ

خُونِ عٰاشِقُونْ‌رِهْ دَسْت‌وُ پٰا حِنٰا کِرْدْ

شُونِهْ بِهْ مَشّاطِّهْ، کَمِنْدْرِهْ اِلٰا کِرْدْ

قَطْرِهْ قَطْرِهْ دِلِ عٰاشِقْ، خُونْ جِدٰا کِرْدْ