امیر پازواری » دیوان اشعار » سه‌بیتی‌ها » شمارهٔ ۱۷

استادِ ازلْ پلّه دچیهْ مُوره

مشّاطه زُلیخٰا به ته هر دْ روره

کَیْ حاجتِ وُسْمه بیهْ ته ابروره؟

کُحلِ بَصرْ یاسَمِن جا که دوره

آیینه برابرْ نِیهْ ته دِ روره

کی رو دارنه (که) وی بَوینهْ ته روره؟