تو شیرینتر اَز قندی، بلکه نواتی
پَری وَچوبی یا که آدمی زاتی؟
اونْ سرخهْ گِلْ اُو رهْ دیمْ شهْ دْ پاتی
مره عنبرینْاُو وَرْ رسوا بسٰاتی