امیر گنه: هر کَسْ به دَنی دَوُویی
لازمْ کنّهْ ته خال و خطِّ وَرْگویی
سوگَندْ تنه خال رهْ، خَطِّ ماه نویی
شه جان ره فدا کمّهْ دوستِ هر مویی